First week Manly

En zo kwam ik vrijdag avond aan in het huis in Manly, wel weer even spannend een nieuwe omgeving waar ik nog niemand kende. Maar hartstikke leuk, ik voelde me meteen helemaal thuis hier in huis. Han is een hele lieve en grappige vrouw die ons een beetje als haar kinderen ziet en haar australische man Chris is ook heel relaxed. Mijn kamer is op de eerste verdieping en is heel groot met een groot tweepersoons bed. Op de eerste verdieping slapen Han en Chris en nog een ander stelletje ( Mexicaans meisje en australische jongen). Beneden slapen 3 meisjes ( Ierland/Schotland),  2 duitse jongens, een jongen uit de Philippines, een jongen uit Japan en een meisje waarvan ik niet weet waar ze vandaag komt want die is er eigenlijk nooit.  Kortom; het is een gezellige boel!

Het huis ligt in North Manly en is hier ontzettend mooi ( sorry, ik raak er maar niet over uitgepraat!). Heuvelachtig, bosrijk, strand op loopafstand, relaxte levensstijl en aardige mensen. Je zult het huis op de foto’s zien: het is echt top. Manly is wel iets verder van mijn universiteit maar ik heb het er wel voor over. Je kunt de bus of de ferry pakken naar het centrum en vanaf daar weer een trein of een bus naar Parramatta. De route naar de stad is super mooi met uitzicht op baaitjes met grote huizen en zeilboten. Het is heel fijn om weer in een huis te wonen waar je je thuis voelt en niet steeds moeite hoeft te doen om er het beste van te maken.  De eerste twee avonden zijn we gelijk met elkaar uitgegaan in Manly en ben ik overdag met alle meiden naar het strand geweest. Maandag lag ik op het strand en raakte ik aan de praat met een meisje uit Zwitserland waar ik vervolgens de hele middag mee samen ben geweest. Het leuke van ergens alleen naar toe gaan is dat je  binnen no time allemaal nieuwe mensen ontmoet. Dit meisje is een paar jaar geleden op exchange geweest naar California en vertelde me dat het echt de mooiste tijd van haar leven was. I agree!

Elke dinsdag hebben we pizza avond in de Wharfbar, dat is een bar met uitzicht op wharf waar de ferry aankomt. Er speelt een bandje en iedereen van de huizen is dan welkom, dus dat is altijd heel gezellig. Daarnaast kookt Han ook regelmatig voor ons, wat echt heeeeerlijk is! Laatst hebben we vietnamees gegeten, wat leek op een soort paella maar dan met ananas, vis, erwten, wortel, soya saus en nog wat andere ingredienten. We zaten met z’n allen aan de tafel met een wijntje erbij terwijl zij energiek in pannen stond te roeren, maar het resultaat mocht er wezen.

Huizenjacht

Huizenjacht!

Zoals een aantal van jullie misschien wel weten had ik na een paar weken op de University Campus ( aka de village) nog steeds niet het gevoel dat dit echt de plek voor mij was om te wonen.  Het was uiteraard dicht bij de Universiteit en er waren voldoende faciliteiten, maar er was voor mij verder weinig te beleven. Dus ik ging dan ook elke dag met de trein naar de stad om daar iets te gaan doen. Nadat het eigenlijk al vanaf begin af aan door mijn hoofd spookte heb ik twee weken geleden de knoop doorgehakt: weg van de campus en op zoek naar iets anders! Op een gegeven moment kun je wel blijven proberen,  maar kun je beter actie ondernemen.

Dus zodoende stond ik op woensdag vroeg op en ben ik op internet gaan zoeken naar accomodaties in de stad. Iedereen gebruikt naar gumtree voor, een soort combinatie tussen marktplaats en kamernet. Ik had die dag gelijk al 4 bezichtigingen geregeld en je maakt heel wat mee als je op huizenjacht gaat!

Het eerste huis dat ik ging bezichtingen lag midden in het centrum in een hoog appartementencomplex. De man van wie het appartement ws vroeg me te wachten in de lobby waar zijn vrouw me op zou komen halen. Ik stond daar geloof ik wel een half uur te wachten maar van die vrouw was nog weinig te zien.  Ik werd wel 3x door die man gebeld dat ze eraan kwam en met het vriendelijke verzoek niets tegen haar te zeggen in de lobby en in de lift. Dat is natuurlijk wel vreemd, maar toen we eenmaal in de kamer waren begreep ik wel waarom. Het was hartstikke illegaall! In een klein appartement waren 2 kamertjes met in elke kamer 6 mensen gepropt en het mooiste van alles was nog het balkon. Ik liep naar het balkon om even het uitzicht te bekijken ( het was op verdieping 23!!) maar ik werd tegengehouden door de vrouw en ze vertelde me dat het balkon een kamer was. Een kamer?!? Jaja, het balkon was met behulp van karton omgetoverd tot slaapparadijs. Ik begon me nogal claustrofobisch te voelen in dit bomvolle appartement op de 23e verdieping dus ik ben maar weer snel weggegaan. 

Het tweede huis dat ik ging bezoeken was in Kings Cross, het uitgaanscentrum van Sydney. Wel heel centraal gelegen maar niet helemaal wat ik zocht. Het derde huis lag in Manly, mijn lievelingsplaats in Sydney. Het ligt in het noorden van Syndey en heeft prachtige stranden en het is net alsof je op vakantie bent met alle rotsen en palmbomen. De eerste keer dat ik in Manly kwam dacht ik : Wouw, hier wil ik wonen! En dat gevoel had ik ook weer toen ik dit huis ging bezichtigen. Ik werd opgehaald door een Vietnameze vrouw Huang (han genoemd), die in totaal 7 huizen in Manly heeft met jongeren. De kamer waar het om ging was bij haar en haar man Chris in huis en nog 8 jongeren. Het eerste dat ze tegen me zei toen ze me op kwam halen was: Oh let niet op mij, ik heb een enorme hangover! Goeie binnenkomer, dat beloofde wat! En jawel, de weg naar het huis toe was hilarisch. Het begon er al mee dat ze haar auto had geparkeerd midden op de straat en dus een boete had. Vervolgens is ze wel 3 keer verkeerd gereden waarbij ze steeds luid : SHIT, OH NO! riep en gewoon midden op de straat omdraaide. Het was een komisch tafereel. We zijn uiteindelijk heelhuids aangekomen bij het huis en het was echt super leuk! 

Het huis ligt in North Manly vlakbij Freshwater beach en het ziet er super mooi uit. De kamers zijn ruim en schoon en de mensen zijn heel aardig. Nadat we door het huis hebben gelopen heeft ze me nog even een aantal van haar andere huizen laten zien en me voorgesteld aan de mensen daar. Ik was helemaal enthousiast! Ik ben daarna nog een biertje gaan drinken met Jeroen en Jeroen in de stad en volgens mij hebben ze me nog nooit zo blij gezien haha.

De volgende ochtend heb ik mijn kamer opgezegd. Het is heel leuk om naar andere huizen te gaan kijken, maar omdat mijn contract tot eind  juni liep had ik wel de verantwoordelijkheid om iemand anders te zoeken voor mijn kamer. En dat was nog niet zo gemakkelijk!! Ik heb advertenties op gumtree geplaats, overal op facebook berichtjes gezet en gevraagd  aan de receptie of zij iemand weten. Omdat ik alle opties voor een nieuw huis goed wilde afwegen ben ik ‘s middags samen met Anouk ( kennen jullie haar nog? Het nederlandse meisje dat hier Cambridge cursus doet en waar ik mee uit ben geweest een paar keer?) naar Bondi gegaan om daar 3 huizen te bezichtigen. Het eerste appartement zal ik verder niet te diep op ingaan: dat was het helemaal niet. De andere twee huizen die ik zou gaan bezichtigen zorgden voor veel verwarring want ze bleken ineens precies hetzelfde adres te hebben. Nadat ik de eigenaar niet kon bereiken heb ik m’n expeditie dapper voortgezet en ben ik maar richting het laatste huis gegaan.

Het begon al gelijk goed; ik kon de ingang niet vinden.  Het huis werd omringt door een oerwoud aan planten en omdat het buiten donker was voelde ik me net een reporter van national geographic. Uiteindelijk ontdekte ik een paadje dat uitkwam bij de deur en deed er een vrouw open die me het huis liet zien. Ik stapte binnen in een waar hippieparadijs: overal regenbogen, bloemen, wierook en graffiti. De kamers boven werden afgescheiden door een soort hangende lappen wat je soms in turkse theehuizen ziet, er lagen overal schildersdoeken en er renden losgeslagen honden blaffend door het huis. Het huis was wel heel mooi met een groot dakterras en tuin, maar het is niet helemaal een plek waar ik mezelf zag wonen.

De rest van de week was ik druk bezig met iemand te vinden voor mijn kamer en ik heb wel gemerkt dat je in zo’n proces niemand volledig kunt vertrouwen. De receptie van de campus bemoeide zich er steeds mee, de jongens die ik had gevonden haakten af, kortom: een heel gedoe. Dus op zaterdag was het tijd voor actie: een grootschalige promotiedag! ‘s ochtend ben ik met Sophie naar de bieb gegaan en heb ik ruim 60 velletjes uitgeprint met de details van mijn kamer erop en overal in alle toiletten en op alle prikborden opgehangen. We hebben nieuwe advertenties op gumtree gezet en ik heb ongeveer iedereen in de village gevraagd of ze iemand wisten. Uiteindelijk had ik een week later ineens twee jongens die geinteresseerd waren en je kunt waarschijnlijk wel raden in welk huis ik ben gaan wonen: HET HUIS IN MANLY!!!! JEEEEEJ!!!!  

In het weekend hebben we sophie's verjaardag gevierd en hadden we op zondag de tweede editie van THE SUNDAY DINNER CLUB! Onze zelf opgerichte club waarbij we elke zondag bij iemand anders eten. Dit keer was de huisgenoot van Sophie aan de beurt en aten we "butter chicken". 

Huizenjacht met Anouk!

HUH?! 2 huizen met hetzelfde adres?!?!

MANLY!

International food festival Manly

Verjaardag Sophie

Afscheids Taxi hoed voor Sam, omdat hij me altijd overal kwam ophalen!

Golfbaan schuin tegenover mijn huis!

Han & Chris : tuesday Pizza night

Vietnamees koken met Han

                                    

Campus update deel 2

Hallo Halloo,

Mijn vorige verhaal werd wel erg lang dus ik ga maar weer even verder met een nieuw verhaal. Omdat ik inmiddels alweer een paar weken verder ben hoop ik dat ik alles nog een beetje op chronologische volgorde kan vertellen. Jullie zullen wel denken: wat knap dat je alles zo goed onthoudt! Nou, dat is een hele organisatie op zich. Ik sla korte notities op in m’n telefoon ( ja, dat is nog steeds die oude nokia), schrijf die uit in mn dagboek en vervolgens maak ik daarna een verhaal op m’n blog. Het kost even wat tijd, maar dan heb je ook wat!

Goed, waar waren we gebleven. Uiteraard is m’n studie alweer een paar weken begonnen. Ik volg vier vakken: Asia in the World, First Globalisation, Foundations of Modern Australia en The Antropoly and filosofy look at worldreligions. Oftewel, 4 geschiedenis vakken en 1 filosofie. Het is heel interessant en sluit ook allemaal heel goed op elkaar aan. De manier van studeren lijkt heel veel op hoe het in Nederland gaat, je hebt een hoorcollege en een werkgroep in de week. De hoorcolleges van filosofie zijn net cabaret voorstellingen, de leraar is heel chaotisch en grappig. Hij zegt alles wat er in hem opkomt, afgelopen hoorcollege onderbrak hij ineens zijn verhaal en stond 2 minuten lang alleen maar naar het plafond te staren. Iedereen dacht: oke, wat is dit?! Toen begon hij te lachen en riep: This is AMAZING! Er zijn zooooveel lampen in deze zaal, er zijn gewoon 3 lampen per persoon! 

De werkgroep van het vak Foundations of Modern Australia is het tegenovergestelde, die leraar durft juist helemaal niet te praten voor een groep. Hij wiebelt een beetje heen en weer op z’n stoel en is heel zenuwachtig. Beetje zonde van de tijd want niemand begrijpt wat hij zegt ( als hij uberhaupt al iets zegt).

Deze week ben ik naar het Police and Justice museum geweest.  Dat was erg leuk want ik ging samen met een jongen die politieagent is in Engeland. Hij wist dus van alles te vertellen over de wapens en manier van arresteren. Als ik naar Engeland kom mag ik een keer een dagje met hem meelopen, nou die kans laat ik natuurlijk niet schieten. Hij maakt namelijk de meest bizarre dingen mee. De britse invloed in Australie enorm, want de geschiedenis van de politie is ongeveer hetzelfde als in Engeland. Het museum is gehuisvest in een voormalig politiebureau dus we konden ook een kijkje nemen in de gevangenissen en de rechtzaal. Leuk joh! Ze dragen hier in Australie ook nog steeds van die witte pruiken tijdens rechtzaken zodat de rechter minder makkelijk te identificeren is. Toen we uit het museum kwamen moest Martin ( de politieman) weg dus ben ik even op een bankje van het uitzicht gaan genieten op de harbour bridge en het opera house. Naast me zaten een oude man en een oude vrouw die ineens nederlands begonnen te praten.  Ze kwamen uit Den Haag en waren met het cruiseschip Queen Elizabeth rond de wereld aan het varen. Ik heb volgens mij wel bijna een uur met ze gepraat want ze vonden het fantastisch om me alles te vertellen over het eten op de boot en alle dingen die ze al hadden meegemaakt. 

Op donderdag had ik een presentatie voor de business en commerce commissie waar ik bij zit op de Universiteit. Het lijkt heel veel op wat ik bij Integrand deed, en ik ben nu ook weer hoofd van het promotieteam. De commissie bestaat nog niet zo lang dus er moet nog veel gebeuren, maar dat is ook wel weer een uitdaging. Op vrijdag ben ik een drankje gaan drinken met twee jongens die ik tijdens het reizen had ontmoet. Het is wel echt leuk dat je sommige mensen van het reizen blijft spreken! Luke heeft me allemaal tips gegeven voor baantjes in de stad. Daarna ben ik met Sam en Jeroen arabisch gaan eten in Granville, je kunt daar echt heeeeerlijke kipwraps kopen. Omdat er veel libanese mensen in Granville wonen zijn er tal van restaurantjes en zijn we na het eten naar een soort koffiehuis geweest waar Sam 3 schalen met zoete gebakjes bestelde. Met een speciale munthee voor mij en een koffie voor jeroen ( hij raakt er maar niet over uitgepraat hoe lekker die koffie was) hebben we al die gebakjes geproeft en zaten we helemaal bomvol toen we in de Village aankwamen. 

Op zaterdag hadden we een BBQ bij Lars, een andere jongen van het uitwisselingsprogramma. Samen met Sophie en Jeroen ging ik naar zijn huis in Annandale, een rustige wijk in het centrum. Zijn huis was echt heel relaxed, met uitzicht op darling harbour. Op zaterdag is er altijd vuurwerk in Darling Harbour dus we hadden geluk en konden tijdens het eten genieten van het vuurwerk. Lars lijkt een rustige jongen, maar toen we daarna nog uitgingen toverde hij de meest waanzinnige danspassen tevoorschijn. We hebben enorm gelachen toen hij meer dan 20 minuten de robotmove deed en zo geconcentreerd was dat hij niet eens kon antwoorden op onze vragen. De rest van het weekend lekker in de zon gelegen aan het zwembad; je kunt het slechter treffen!