Hannie Labiel en de loze beloftes

.........ER WAS EENS........

Er was eens een vietnameze vrouw die een aantal jaren geleden naar Australie kwam om daar haar geluk te zoeken. Ze sloeg al snel een australische man aan de haak ( niet de eerste de beste: gelijk een bankdirecteur) en kreeg twee kinderen. Na een paar jaar ging ze bij hem weg en kwam toen in een dronken bui ( weet ik uit betrouwbare bron) onze grote vriend Chris tegen. Oftewel: welkom in het leven van mijn huiseigenaren.

Zoals jullie weten ben ik een tijdje geleden verhuisd naar Manly. Manly is nog steeds helemaal geweldig, maar ik heb de afgelopen tijd wel wat problemen gehad met Han, we noemen haar voor het gemak Hannie Labiel ( copyright by OJ). Nu zullen jullie denken: hoe kom je toch op die naam?! Nou ga er goed voor zitten want hier volgt het sprookjesachtige verhaal van hannie labiel en de loze beloftes. 

Ik woonde alweer een paar weken in het prachtige blauwe huis vlakbij het strand. Oke, daar begon het al mee. Waar was uberhaupt dat strand? Volgens Han was het ‘ echt maar 5 minuutjes lopen’. Ik weet niet hoe snel vietnameze lopen maar zelfs met mijn lange benen deed ik er minstens 20 minuten over. En dan marcheerde ik nog de weg over. Hemelsbreed is het inderdaad niet ver, maar vergeet niet die enorme heuvels hier in Australie! Tegen de tijd dat je die bent getrotseerd ben je alweer een kwartier verder. Maar goed, daar valt uiteraad mee  te leven.

Er kwamen nog meer mooie beloftes, een fiets, een surfles van chris, een bureau, een dikkere deken. Ik noemde het of han zou ervoor zorgen dat het in huis werd gehaald. Nou, je raad het al ik heb geen van die dingen ooit gezien. Grote verhalen, kortom een onvoorspelbaar persoon.

Dat Han onvoorspelbaar was bleek wel een paar weekenden geleden. Ik had met haar afgesproken dat ik het huis en de omgeving aan Jerry, Soof en OJ zou laten zien. Alles was prima en geen probleem. Toen we echter aan het  eind van de dag  thuis aankwamen troffen we han en chris kogellam aan in de tuin en heb ik haar een half uur moeten troosten omdat ze haar kinderen zo mist. We spraken af dat het ok was dat iedereen op mijn kamer bleef slapen. Uiteraard maakten we geen party en waren we de volgende ochtend weer vroeg weg. Alles 10x gevraagd en overlegd met haar. Tot ik de volgende avond thuis kwam en met OJ nog even iets zat te drinken op de bank. Binnen 5 minuten kwam Chris in z’n onderbroek helemaal over de rooie de trap afgerend en begon tegen me te schreeuwen dat ik onmiddelijk m’n spullen moest pakken en het huis moest verlaten. Het was dat OJ erbij was, anders had hij me zo een klap gegeven. Nou toen ben ik uiteraard gelijk weggegaan en heb ik de boel even laten bedaren want er was geen normaal gesprek met de man aan te knopen.

Omdat de situatie natuurlijk zeer vreemd was en ik geen flauw idée had wat er aan de hand was heb ik de volgende dag met Han gepraat. Een praatafspraak met haar maken is trouwens ook een vak apart, ze was altijd thuis maar als je haar nodig hebt heeft ze het ineens druk met alllerlei flauwekul. Het kwam erop neer dat zij er niet op zitten te wachten dat ik vrienden uitnodig omdat er al 8  mensen in het huis wonen. Uiteraard begrijp ik hun punt, maar ik heb ook aangegeven dat ze dat dan van tevoren duidelijk moet aangeven en daar consequent in moet zijn.

En zo volgden er nog een paar smsjes oa. dat ze ineens mijn kamer weer nodig had voor haar kinderen die weer bij haar zouden komen wonen. Omdat ik me niet prettig meer voelde in het huis ben ik daarom twee weken geleden verhuisd naar een ander huis in Manly. Het gesprek met han was nog wel even pittig, omdat ze geen contract had en ik toch mijn borg terug moest zien te krijgen. Maar uiteindelijk is alles goed gekomen en heb ik niets meer te maken met al die drama daar.

Zo zie je maar, goede tijden en slechte tijden!

Nou: zullen we dan nu ook nog maar even iets leuks er tegenaan gooien?! Ik heb tot nu toe al m’n toetsen op de unie gehaald en ben in het weekend twee weken met OJ een hele stadtrip gaan maken. Zijn bijnaam is nu trouwens tijdelijk Ronnie, dat vond ik zeer toepasselijk aangezien ik dan Jerry en Ronnie heb. En dat klinkt net als twee stripfiguren. Op zaterdag zijn we eerst  naar het museum voor Contemporary Art geweest, waarbij het hoogtepunt een hele bijzonder film was. Deze film was samengesteld uit allerlij stukjes uit films en behandelde elke minuut van de dag. De film duurde dus ook 24 uur bij elke minuut zag je fragmenten uit films waarbij je de tijd kon ontdekken. De grap van de dag was dat ik pas na 10 minuten erachter kwam dat de tijd in de film precies gelijk liep met de tijd in werkelijkheid.  

Na het museum hebben we de slechtste oesters ooit gegeten en daarna zijn we een drankje gaan drinken in de Sydney Tower. Dat is de hoogte toren van Sydney, waarbij je heel mooi uitzicht hebt over de hele stad. Er zit een bar in die 360 graden draait zodat je alle kanten van de stad kunt zien . Die bar heet trouwens heel toepasselijk ‘ De 360 bar’ . Ik heb niet zoveel last van hoogtevrees maar het was wel even wennen om zo hoog uit te kijken over de stad. Daarna een hapje gegeten bij Darling Harbour en naar het vuurwerk gegeken. Er is elke zaterdag vuurwerk in Darling Harbour en het is echt een aanrader om je etentje daar even voor te onderbreken! Het is ook leuk om zulk soort toeristische dingen te blijven doen, want na een paar maanden krijg je hier je leventje en doe je dat minder snel. En zo kwam er toch nog een sprookjesachig einde aan die week!

Museum Contemporary Art

Een reusachtige hond!!

Sydney Tower

Champie!

Great Ocean Road

En ja, op maandag begon het dan daadwerkelijk: DE GREAT OCEAN ROAD!

We hadden die avond afgesproken met Jerry (jeroen z’n nieuwe bijnaam) z’n ouders in een plaatje op 6 uur afstand van Adelaide dus we moesten ‘s ochtends al vroeg weg met de bus. Het was nog wel even haasten en we hadden de afstand en het gewicht van onze tassen iets te optimistisch ingeschat. Vooral de backpack van Jerry was een arsenaal aan attributen: mijn schietgeweer inclusief 20 pijlen, een pannenset van krullie ( voor het geval we nog zouden gaan kamperen) en natuurlijk het belangrijkste: de 2 liter fles port! Die moest ook overal mee naar toe worden gesleept. Onder weg knalde Blof weer uit de ipod speakers en aten we een broodje hotdog bij een benzinepomp. We kwamen rond 3 uur aan in Mount Grambier, waar we op zoek gingen naar een hostel. We kwamen uiteindelijk in een heel speciaal hostel terecht, een voormalige gevangenis. Onze kamer was tot 3 jaar geleden een cel en kwam uit op de binnenplaats. Omdat we cd's wilden voor in de auto zijn we naar het plaatselijke winkelcentrum gelopen en hebben we twee 5-dubbel cd’s gekocht: Bierhits en 80’ s hits! ‘s avonds hebben we gekookt in de gevangenis en is Jerry nog even gaan poolen.

Op dinsdag werden we ‘s ochtends opgehaald door Jerry z’n ouders. Het eerste stuk dat we reden was nog niet de great ocean road en was ook een beetje saai. Het enige wat we zagen waren weilanden en koeien. Op een gegeven moment begonnen we dan daadwerkelijk aan de great ocean road,  en stopten we om de paar kilometer om het uitzicht te bewonderen. Dat eerste gedeelte van de Great Ocean Road staat vooral bekend om de rotspartijen in de zee, met name de 12 apostellen zijn erg bekend. We waren met zonsondergang bij de 12 apostellen en dat was echt adembenemend mooi. ‘s avonds konden we bij Jerry z’n ouders in het appartement ( LUXE!!) en zijn we met z’n allen uit eten gegaan.

Woensdag hebben Jerry en ik voor het ontbijt gezorgd. Dat wil zeggen: Jerry zorgde voor de eieren en ik zou het brood roosteren. Dat klinkt nou niet bepaald als een lastige taak, toch kreeg ik het voor elkaar dat het brandalarm afging in het hele appartement. Voordat we vertrokken stopten we nog even bij de plaatselijke supermarkt om batterijen te kopen voor mijn schietgeweer (ja, dat moest er nu eindelijk van komen!) en gingen we weer op weg. Vandaag hadden we een route waarbij we heel veel koala’s in het wild hebben gezien. Koala’s zitten in een bepaald soort bomen, en als je dat eenmaal door hebt ontdek je ze overal. Ze zien er heel schattig uit, maar ze hebben wel scherpe nagels! Dat heb ik namelijk goed kunnen bestuderen toen ik op een gegeven moment onder een tak met een koala stond. Tijdens de lunch kwam het er dan ein-de-lijk van: we gingen mijn schietgeweer uittesten! En ik verzeker jullie, dat is zeker niet leeftijdsgebonden want jerry z’n ouders vonden het stiekem ook best wel leuk. Toen we weer verder reden werd de moeder van Jerry gebeld door haar zus met de mededeling dat het niet goed ging met Jerry z’n opa. Ik ga verder niet in op de details, maar deze triese mededeling hakte er wel even in. Een geluk bij een ongeluk was wel weer dat Jerry op dat moment bij zijn ouders was en ze elkaar konden steunen. Aan het eind van de dag kwamen we aan op onze laatste stop en hebben Jerry en ik ‘savonds een glaasje champagne gedronken aan het strand. We hebben die avond ook een spetterend nummer opgenomen, ' taxi van sam' op de melodie van guus meeuwis. Het is nu alleen nog wachten op onze doorbraak want het is absoluut een vocaal hoogtepunt. 

Donderdag was alweer de laatste dag van de Great Ocean Road, een hele mooie kustroute met prachtig uitzicht. Jerry vond dat je geen great ocean road kon doen zonder te zwemmen in de ocean, dus hij is nog even de zee ingedoken. Het was vrij bewolkt de hele dag dus de strandplaatsjes waar we langs kwamen waren niet heel druk. Het was even goed een hele gezellige dag. Aan het eind van de dag pakte ik vanaf Geelong de shuttlebus naar Melbourne Airport en vloog ik weer terug naar Sydney. Het was wel weer even gek om alleen in de bus te zitten na een hele week in een familie doorgebracht te hebben. En toen kwam het hoogtepunt van de dag: ik stond op het verkeerde vliegveld in Melbourne! Ik kwam aan bij de incheckbalie en de jongen vertelde me dat ik op het andere vliegveld in Melbourne moest zijn, en dat was bijna een uur verder. Nadat ik even m’n charmes in de strijd heb gegooid en zielig heb gedaan was hij echter bereid om me over te boeken. Normaal betaal je daar ook nog 50 dollar voor, maar hij deed het uiteindelijk gratis. JEEEJ! Geluk bij een ongeluk!

Onze super stoere touring car!

De gevangenis!

Rainforest!

Creatief met planten

Nel in actie!

Kwaliteits check

Kangaroes!!