Down Under: Great barrier reef

Lieve Allemaal,

Op zondag moesten we al om 07:30 uur verzamelen in de haven en gingen we met een boot naar de Great Barrier Reef. Voor de mensen die hier nog nooit van gehoord hebben: de great barrier reef is het grootste koraalrif ter wereld. Het ligt in de koraalzee ten oosten van Queensland. Dit beschermd natuurgebied strekt zich uit over een lengte van meer dan 2000 kilometer en staat sinds 1981 op de werelderfgoedlijst.

Oke, weer genoeg Wikipedia voor vandaag. We gingen dus met een grote zeilboot naar de great barrier reef toe om daar te gaan snorkelen/duiken. Het schijnt zo te zijn dat iedereen misselijk wordt op deze boten, maar ik heb er eerlijk gezegd geen last van gehad. Het was nog even spannend of we mooi weer zouden hebben want we hadden van mensen gehoord dat het de dagen daarvoor alleen maar had geregent. En dan is de excursie natuurlijk toch een stuk minder leuk. Maar we hadden geluk: stralend mooi weer! We konden lekker zonnen op het dek!

Nadat we een hele uitleg hadden gekregen over het snorkelen en de wetsuits kon het snorkelen beginnen. De wetsuits waren trouwens nog een stuk oncharmanter dan de wetsuits die ik eerder had gedragen. Je zult wel op de foto’s zien: ik voelde me net een marsmannetje. Het was heel anders dan het snorkelen bij de Whitsundays omdat de zee veel wilder was, maar het was echt de moeite waard. Heel veel verschillende vissen gezien en het koraal was ook prachtig. Het is heel bijzonder om te zien hoeveel verschillende kleuren het koraal heeft en het is heel grappig dat je echt tussen de vissen zwemt. Die vissen zijn totaal niet bang voor je en je kunt ze zonder moeite aanraken. Nadat iedereen weer aan boord was gingen we door naar een klein eilandje met heel veel vogels. Oke, dat klinkt misschien een beetje vreemd maar je zult zien op de foto’s dat het eiland echt bomvol vogels zat. We werden naar dit eilandje toe gebracht op een bootje met een glazen bodem. Door de glazen bodem konden we het koraal heel goed bekijken en zagen we de vissen onder ons zwemmen.

De crew op de boot was helemaal onder de indruk van mijn haaientand ketting en er kwam een hele encyclopedie aan te pas om te achterhalen van welke haai die tand zou zijn. De crew zei voor de grap dat we aan de schipper moesten vragen of we een stukje mochten varen. Dat lieten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen. De hele terugweg hebben Jenny en ik bij de schipper gezeten en hebben we ook even zelf mogen sturen. We hebben heel leuk gepraat met de schipper en hij heeft ons wijze levenslessen gegeven. Zo zie je maar, je komt altijd mensen tegen waar je iets van kunt leren. Omdat we de hele tijd gratis drankjes kregen van de aardige schipper zijn we een aantal keer bijna in het water gevallen en was het maar goed dat we aan het eind van de dag weer terug kwamen in Cairns.