Down Under: Week 1 Sydney

Lieve Allemaal,

Ik ben nu aan m’n derde week op Campus begonnen; hoogste tijd voor een update!

Op vrijdag 10 februari vloog ik van Cairns naar Sydney. Het was nog even spannend want mijn backpack kwam als aller- aller laatste tas aan op de lopende band. De campus is heel netjes en nieuw, er zijn allemaal gebouwen met appartementen en in het midden in een zwembad. Er is een gemeenschappelijke ruimte, een BBQ area, wasruimte en een receptie. Het lijkt eigenlijk een beetje op een hostel; maar dan gelukkig wat netter en rustiger.

Mijn kamer is in een vrij rustig 8 persoons appartement op de begane grond. Dat is heel fijn want dan kun je lekker buiten zitten in de zon! Het was wel een hele overschakeling om van het reizen ineens op een kamertje op campus te zitten. Gelukkig heb ik twee weken vrij gehad voor m’n colleges begonnen en kon ik een beetje uitrusten, de stad bezoeken en m’n draai vinden hier. Dat is uiteraard ook allemaal gelukt nu. Sydney is echt een onwijs grote stad, dus het is nog wel een half uur met de trein van mijn campus naar het centrum. Maar het is een heerlijke stad, er is van alles te doen. Ik ben de afgelopen twee weken bijna elke dag in de stad geweest en ken het al best wel goed nu.

Toen ik aankwam in het appartement raaket ik al gelijk aan de praat met m’n roommate Sam. Een hele aardig jongen uit Dubai. Hij komt oorspronkelijk uit Palestina en heeft daar van alles meegemaakt. Ik zal maar niet verder op de details in gaan, maar als je je indenkt dat hij de eerste jaren van zijn leven in een tentenkamp heeft geleefd en er pas na een paar jaar voedselhulp kwam voor nog niet eens 20% van de mensen kun je je wel indenken dat het geen vrolijke verhalen zijn. Uiteraard zijn de tijden nu anders en is Dubai compleet het tegenovergestelde van waar hij eerder heeft geleefd. Sam is echt m’n grote broer hier en hij haalt me altijd overal op met zijn auto. Zondag had hij me gelijk een rondleiding gegeven door Parramatta, de suburb waar de campus ligt.

Parramatta is nog best wel groot, er zit een super groot winkelcentrum, een winkelstraatje met restaurantjes, heel veel bedrijven, een mooie rivier en een park ( heel chill om te hardlopen of om de ferry te pakken naar de stad) en uiteraard zit half azie hier. Maar dat heb je ongeveer overal in Sydney, het barst hier echt van de aziaten. Niet te negatief bedoeld, maar ik heb het idée dat veel aziaten bang voor me zijn. Er zat een meisje uit zuid-korea in mijn appartement en die schrok zich he-le-maal dood als ik alleen maar hoi tegen haar zei. Misschien komt het door mijn lengte ofzo?! Iemand tips hoe je het beste met aziaten kunt omgaan?

Doordat ik Jeroen al kende van het reizen hebben we veel dingen samen bezocht de eerste week. Zo hebben we op maandag een beachwalk van Coggee beach naar Bondi beach gedaan. Dat was nog verder dan we dachten, dus halverwege hebben we maar even een pitstop gedaan voor een koud biertje. Nou; en wat een avontuur volgde er na die walk! Op een van m’n laatste dagen in Cairns had ik een huiseigenaar ontmoet uit Sydney. Deze soepele man was ergens rond de 40 jaar en had allemaal mooie praatjes over zijn studentenhuis aan zee waar nog een kamer vrij was en waar ik PERFECT zou passen. Omdat ik nog een beetje m’n twijfels had over de campus besloot ik met Jeroen een kijkje te gaan nemen. Toen we daar aankwamen bleek dat de man hele andere intenties had dan ik en dat hij verwachtte dat ik een hele week zou blijven en hij me de hele stad zou laten zien. Hij had allemaal snorkelactiviteiten op het programma staan en was bezig een compleet biologisch diner voor te bereiden. Een hele vreemde en ongemakkelijke situatie. We zijn uiteraard ook snel weer weggegaan daar want je kunt mij niet vertellen dat deze man al die moeite doet zonder iets terug te verwachten. Maar goed, we konden er achteraf wel om lachen en hebben toch maar mooi zijn perfecte huis gezien! Het moet even gezegd worden: dat huis was heel mooi, prachtig uitzicht, zwembad met bar en andere gadgets. Maar zo makkelijk ben ik niet in te palmen hoor, dus wees gerust!

Op dinsdag ben ik met Marleen gaan winkelen. Marleen komt uit Amsterdam en heb ik in Nederland leren kennen tijdens de informatiedag over studeren in Sydney. Zij woont inmiddels in Bondi, maar ze was de eerste week nog druk bezig met het zoeken naar een huis. Ook ben ik nog even langsgegaan bij Anouk, een ander Nederlands meisje die een Cambridge cursus volgt in Sydney. Grappig, die nederlanders zitten overal!

Ik zal proberen niet teveel nieuwe namen gaan gebruiken want dan wordt het voor jullie een beetje verwarrend. Op donderdag kwam Floor aan op campus, ik ken haar al uit Utrecht en we hebben ongeveer dezelfde vakken. Floor zit een appartement verder dan ik dus we hoeven alleen maar een grasveld over te steken. In deze week hadden we op vrijdag een internationale orientatiedag en heb ik ook andere exchange studenten ontmoet. M’n andere maat die ik hier heb ontmoet heet ook Jeroen, dus dat is lekker verwarrend. Ik noem ze nu dus maar O-J ( oude-Jeroen) en J-J ( jonge-jeroen). En ja, ze zitten er op te wachten dus ik vermeld het nog maar even: Jeroen en Jeroen zijn echt m’n goede vrienden hier.

In het weekend van de eerste week zijn we (jeroen,jeroen en ik) naar ons favoriete strand Manly gegaan. Er waren daar surf en skateboard competities dus het was een gezellige drukte. O-J heeft inmiddels een vaste baan gevonden in Sydney maar was op dat moment nog druk bezig met zoeken. Omdat het niet zo eenvoudig is om een leuke en betaalbare accomodatie te vinden in Sydney ‘ wonen’ ze allebij nog in een hostel. Vooral voor O-J is dat heel grappig, want die vertrekt nu elke ochtend in pak uit zijn 10 persoons slaapzaal met feestende jongeren ( sorry Jeroen, dit is de laatste keer dat ik er grappen over maak).

Toen ik met de ferry vanuit Manly terugging naar de stad moest iedereen zijn kaartje laten zien en jawel jawel ik had natuurlijk het verkeerde kaartje. Ik had een studentenkaartje terwijl mijn universiteit niet de bevoegdheid heeft om internationale studenten kaartjes met korting te laten kopen. Raar is dat toch? Je zou verwachten dat je gewoon een studentenkaartje kunt kopen. Nou niet dus. Ik heb nog geprobeerd om m’n charmes in de strijd te gooien maar helaas ik kreeg toch echt een boete van 100 dollar.

Nou zoals jullie horen maak ik hier van alles mee, ik ga snel beginnen aan m’n verslag van week twee!