Cape Tribulation

Joehoeee, hallo allemaal! 

Op dinsdag hadden we weer een andere tour: Cape Tribulation. Cape tribulation is een dorpje 110 km ten noorden van Cairns en bevindt zich in het Daintree National Park en het Wet Tropic World Heritage gebied. De oorspronkelijke bewoners van het gebied zijn de Kuku Yalanji. Cape Tribulation, ook wel  'Kaap Tegenspoed', is zo genoemd door de Engelse ontdekkingsreiziger James Cook op 10 juni 1770, nadat zijn schip vlakbij vastliep in het rif. Hij vernoemde dit naar de plaats ‘ waar alle problemen begonnen’ .  Nou; dat beloofde een leuke dag te worden!

Onze tourguide was iniedergeval helemaal enthousiast over het gebied en hij kon met al z’n verhalen met gemak een nieuwe lonely planet samenstellen. We hebben tijdens de tour welgeteld 1x een liedje op de radio kunnen beluisteren want hij kreeg steeds weer een ingeving om iets nieuws te vertellen. De tour begon al gelijk met de eerste toeristische hotspot: de meest noordelijke Mac Donalds van Australie! Wouw, die kan ik ook weer afvinken van mijn lijstje. Tijdens de busreis kwamen we langs veel velden met suikerriet. Op deze velden bij Cairns wordt 10% van de gehele suikerproductie van de wereld geproduceerd. Het gebied dat we gingen bezoeken schijnt heel indrukkend te zijn, er leven 6 van de 10 dodelijkste slangen ter wereld en in de kreekjes kun je krokodillen spotten. Nog een leuk feitje:  In 2006 was de geregistreerde regenval in het gebied meer dan 6,5 meter. In het Daintree National Parc leven 50% van de vogels in Australie en je kunt er meer plantensoorten vinden dan in heel Noord Amerika bij elkaar.

Gedurende de tocht stopten we steeds om even de natuur te bewonderen. We begonnen met een wandeling door het regenwoud waarbij we uitkwamen bij een prachtige helder groene rivier. Tijdens deze wandeling vertelde de gids ons van alles over de flora en fauna en gingen we op zoek naar spinnen en slangen. Helaas; geen slangen gevonden maar wel een aantal grote spinnen. Ook moet je tijdens het wandelen goed oppassen voor groene ‘ sprieten’ , die kunnen zich namelijk met kleine tandjes vastbijten in je huid. Het grappige is wel dat ze zich na een paar minuten vanzelf weer los maken. De functie van deze sprieten is trouwens heel praktisch, ze verbinden verschillende bomen met elkaar. Het regenwoud kan er soms best chaotisch uitzien omdat er verschillende bomen en platen door elkaar groeien en dat wordt mede verooraakt door deze sprieten. Na de wandeling reden we verder en stopten we bij een mooi uitkijkpunt en hadden we een  heerlijke lunch bij een strandje. Na de lunch werd het een stuk interessanter: krokodillen spotten. Die spinnen, slangen en insecten vonden we natuurlijk maar saai, wij kwamen voor het echte werk! Dus daar gingen we in een bootje over de zeer modderige rivier. Uiteraard stopte de gids weer bij elk insect of ander dier dat hij ontdekte, en we hadden al bijna geen hoop meer dat we nog een krokodil zouden spotten. Maar jawel: we hadden geluk! Ineens zagen we een krokodil aan de zijkant liggen. En toen we eenmaal door hadden op wat voor plaatsen ze liggen ontdekten we er nog een stuk of 4. Heel cool! Het is me wel opgevallen dat het hele slome beesten zijn, ze liggen daar maar een beetje te chillen in de modder. Je kunt dus lang wachten voordat ze zich bewegen, en je kunt waarschijnlijk een jaar in dat bootje blijven zitten voordat ze een keer iets spectaculairs doen. Maar goed, misschien zijn het meer de ' denkers' onder de dieren in plaats van de ' doeners'. Jenny en ik zaten nog even in de overweging om iets tegen de kop van de krokodil aan te gooien zodat hij zich zou bewegen, maar dat leek ons toch niet zo'n verstandig plan. 

Na deze spectaculaire, maar ook vrij langdradige tocht op de boot begonnen Jenny en ik een beetje melig te worden van al die verhalen van de gids. En probeer maar eens met de slappe lach een trap op te lopen, dat bleek nog een hele uitdaging. We moesten er op een gegeven moment echt bij gaan zitten omdat we zo hard moesten lachen dat we bijna van de trap vielen. De rest van de groep dacht echt dat we twee debielen waren en ze liepen met een grote boog om ons heen. Ach, wat maakt het ook uit. 

Op de terugweg reden we weer terug door de prachtige natuur en kwamen we langs een eiland in de vorm van een krokodil. Op dit eiland zijn laatst nog delen van de film de Pacific opgenomen.  Kortom: het was weer een hele informatieve en leerzame dag!

Tip 1: boek vooral de Cape tribulation tour als je veel wil leren over insecten en andere kleine diertjes zoals vliegen, vlinders en wormen.

Tip2: neem vooral een ipod mee als je hier minder in geinteresseerd bent en voor de spectaculaire dieren komt!

Cape tribulation: Aborigional gebied

Check deze groene kikkers!

Restaurantje onderweg

De gids himself!

De gids zei om de zoveel meter: Keep your eye open!!! Daar bedoelde hij mee: Kijk goed of je nog nieuwe interessante dieren kunt ontdekken. Dus je raad het al: dat werd een de grap van de dag. 

Dit ziet er specatulairder uit he?! helaas, ik moet jullie teleurstellen, dit was een plastic spin die we hadden gevonden. 

Dit was wel een echte spin!!

Australian homemade icecream!

JEEEEEEJ een kroko!