Welkom bij weer een nieuwe aflevering van het Down Under journaal:
Op maandag
zouden we eigenlijk naar Cape Tribulation gaan, maar omdat we ons hadden vergist
in de tijd hebben we die tour verzet naar een dag later. En ja, we waren toch
al vroeg opgestaan dus hebben we gelijk een nieuwe activiteit geboekt voor die
dag: RAFTEN! We werden die middag opgehaald en reden naar de rivier waar het allemaal
zou gaan gebeuren. Onze gids was een grote bob marley fan en had hele speciale
dreadlocks met vlechtjes en veertjes. Jenny en Joosy die gaan raften, dat was
natuurlijk weer een heel avontuur.
Het begon al
met de groepssamenstelling, niemand wilde bij ons in de groep. Uiteindelijk
moesten er mensen uit andere groepen bij ons geplaatst worden omdat we anders niet
samen in een boot konden. Maar wij hadden sowieso wel de gezelligste boot! Het
schijnt helemaal een sport te zijn om de andere boten nat te spetteren, dus wij
hadden het gemunt op de boot met japanners. Je kunt veel zeggen over Japanners,
maar ze kunnen wel goed samenspannen en dan op een onverwacht moment onze boot
aanvallen. Na 10 minuten elkaar nat spetteren vonden wij het wel mooi geweest,
maar je hebt ook fanatieke mensen in die dat helemaal als doel van de dag zien
(de japanners).
Goed, Jenny
en ik hadden de beste plek achterin de boot en we hebben heel fanatiek mee
gedaan. Op een gegeven moment moesten er twee mensen voorin gaan zitten omdat
we gingen ‘ surfen’ op een soort
stroomversnelling. En jawel; wij waren natuurlijk de lul. De gids vond het namelijk
heel grappig dat wij mascara op hadden tijdens het raften dus wij moesten maar
even laten zien hoe avontuurlijk we waren. Ik snap eerlijk gezegd nog steeds
niet wat dat surfen nou precies inhield, maar het kwam erop neer dat we tegen
de stroming in probeerden te gaan en we gewoon helemaal kopje onder gingen en bijna omsloegen.
Daarna
gingen we verder, het raften was wel echt heel cool om te doen! Het is
intensief en best spannend . We hebben ook in de boot onze
nieuwe bijnamen verzonnen: Jennyfish ( van Jellyfish, die kwallen die overal
zwemmen) en Joosybottle (van de bluebottle kwal, en tevens ook gelinkt aan de champagne
bottles). De mensen in de boot vonden
ons maar een beetje vreemd want we hadden de grootste lol samen. Vooral toen we
op een gegeven moment allemaal uit de boot moesten en ons mee moesten laten
voeren door de stroming. Ik spoelde namelijk na 2 meter al aan op een rots en
jenny kwam met haar vest vast te zitten tussen twee rotsen. En toen kwam
natuurlijk ook nog het volgende avontuur: terug in de boot komen. Daar wist
onze Bob Marley wel iets op: hij sleurde je gewoon aan je reddingsvest over
alle peddels en touwen heen de boot in. Ik heb die dag zeker 5 nieuwe blauwe plekken
opgelopen, maar ach het was wel heel grappig. Vooral toen Jenny de boot in werd
gesleurd, die kwam namelijk vast te zitten tussen twee bankjes.
Gedurende
het raften zijn er steeds foto’s gemaakt en (sorry Jen dat ik het toch vermeld
op mn blog) en omdat Jenny aan de kant van de fotograaf zat was ze steeds bezig
met lachen op de foto. Zo kun je dus ook zien op de foto’s dat wij allemaal
heel hard werken en dat zij daar vrolijk zit met een big smile op haar gezicht.
Terug in het hostel hebben we maar even een glaasje champagne gedronken en
terug geblikt op deze hilarische dag.
1 opmerking:
Hahaha, jullie met die bijnamen! Ik moest hardop lachen!
Een reactie posten